Rozdział 5.

       *Oczami Liama*
  Siedzieliśmy bezczynnie w salonie i wsłuchiwaliśmy się w pobrzdąkiwanie gitary na której grał Niall. Co jakiś czas dochodziły do nas dźwięki burzy, która trwała już ponad dobra godzinę i jak widać nie zamierzała się kończyć.
-Może w coś zagramy? - zaproponowała Cassie patrząc po wszystkich po kolei.
-To nawet nie taki głupi pomysł. - odezwał się Zayn nie odrywając wzroku od Camille, na która i tak patrzył przez większość wieczoru. Nie wiem dlaczego, ale poczułem się trochę zazdrosny. W końcu to nie Ona pocieszała Go jeszcze niedawno po zerwaniu z dziewczyną. to nie W jej ramionach zasypiał z zaschniętymi łzami na policzkach. Rano, gdy się obudziłem już go nie było. Zapomniał o mnie. Uciekł. Było minęło. już nie pamięta. W końcu jesteśmy tylko przyjaciółmi. Nie jest mi nic winny.
-Liam? - z zamyślenia wyrwał mnie głos Danielle. - No to grasz z nami?
-Ach.. Tak, tak oczywiście - podniosłem się szybko z kanapy i dołączyłem do kręgu, w którym juz usadowili się przyjaciele.
-Ja kręcę pierwszy. - Nialler wziął butelkę pustą po Pepsi do rąk i zakręcił. Wypadło na Eleanor.
- Kto z tutaj zgromadzonych najbardziej pociąga cię fizycznie? - zapytał Niall z chytrym uśmieszkiem na twarzy. Cały Nialler tylko gitary i seks mu w głowie.
  Dziewczyna uśmiechnęła się nieśmiało.
-Hm.. Myślę, że Harry. Jest słodki. - dźgnęła go palcem w żebra, na co on wygiął usta w krzywym uśmiechu.
- To przez te dołeczki - wtrącił Zayn - No, i te loczki. Kto ich nie kocha?
Wszyscy wybuchnęliśmy serdecznym śmiechem.
-Ok. Teraz El. Kręcisz butelką. - pospieszył Calder Louis.
  Brunetka wzięła butelkę w ręce i zakręciła. Wypadło na Zayna. Dziewczyna zamyśliła się chwilę nad zadaniem. Po chwili klasnęła w dłonie, a na jej ustach zagościł uśmiech.
-Musisz pocałować z języczkiem osobę z którą wczoraj spędziłeś najwięcej czasu. Przez dwie minuty.
-Em.. Okay. - odpowiedział Zayn,  po czym zamyślił się na chwilkę.
-No szybciej! - ponaglił go Harry.
-Czekaj, bo nie pamiętam.. A! już wiem. -odparł i zaczął zbliżać się w moją stronę. Otworzyłem szerzej oczy zdziwiony jego zachowaniem.
-Najwięcej czasu spędziłem wczoraj z Liamem - powiedział jakby do siebie i klęknął przede mną. Złapał mnie za ramiona i podniósł do góry. Nasze twarze dzieliło teraz tylko kilka centymetrów.
   Wziął moja twarz w dłonie.
-Pomożesz mi? - szepnął. Nie wiedziałem co mam teraz powiedzieć, więc pokiwałem tylko głową. Już po chwili jego usta naparły na moje, miażdżąc je.
  Oddałem pocałunek zaraz po tym jak motyle w moim brzuchu, trochę się uspokoiły. Całowałem jego usta zachłannie jakby On był moim powietrzem.
-Z języczkiem! - przypomniał Lou na co Eleanor mu przytaknęła.
Poczułem, że Malik trochę się waha, więc ścisnąłem lekko jego ramię, chcąc pokazać mu, żeby się nie bał. Chwilę później język Mulata rozchylił moje wargi i wtargnął do moich ust. Zaczął pieścić moje podniebienie.
  Postanowiłem oddać przyjemność. Wypchnąłem jego język z moich ust i przygryzłem lekko jego dolną wargę. Chłopak jęknął cicho, wplątał palce w moje włosy i lekko pociągnął.
-W porządku, wystarczy. Zayn kręcisz - odezwała się Cassie .
  Chłopak oderwał się ode mnie i popatrzył mi w oczy.
-Dziękuję- szepnął - za to, że mam takiego przyjaciela. Za to, że jesteś. - dodał.
Uśmiechnąłem się lekko, spuściłem głowę i wróciłem na swoje miejsce obok Danielle, która od razu chwyciła moją dłoń i pocałowała mnie w policzek.

   *Oczami Louisa*

  Teraz butelką kręcił Zayn. Wypadło ma mnie. Już się boję widząc ten uśmiech na jego czerwonych, od jakże namiętnego pocałunku z Liamem, ustach.
-No, więc Louis mam do Ciebie takie małe pytanko. - rzekł.
-Yyy.. już się boję. - wtrącił Niall. Na co dostał od Cassie po głowie butelką.
-No, to pytaj. - ponagliłem go. Bałem się, nie wiedziałem o co może zapytać. Znał wiele moich sekretów, więc mogłem się spodziewać praktycznie wszystkiego.
-O kim fantazjujesz, kiedy robisz sobie dobrze?
-Zayn?! Pieprz się z takim pytaniem! Już wolę zadanie karne.- krzyknąłem. Czy on całkowicie zgłupiał?
- W porządku. Ale wiedz, że będzie ono i wiele gorsze, niż to moje pytanko. No więc? Odpowiadasz? - zapytał. Zawahałem się. Co teraz miałem zrobić? Znam Malika i jeśli coś mówi to danego słowa dotrzymuje.
-Harry.. - powiedziałem cicho ze spuszczoną głową.
-Kto? - zapytała Eleanor. - Nie słyszałam.
  Teraz to miałem ochotę ją udusić. Jeśli wzrokiem można byłoby zabijać, Calder już dawno leżałaby martwa.
-Harry! - krzyknąłem. - To o Harry'm zawsze wtedy myślę.. Szczęśliwi? - szepnąłem, a w moich oczach zebrały się łzy.
  Wszyscy popatrzyli na mnie zdziwieni. Popatrzyłem na Harry'ego. Patrzył na mnie z przerażeniem na twarzy. W jego oczach widziałem obrzydzenie.
-Jak to o mnie?! - krzyknął. - Co ty sobie w ogóle myślisz?! Że ja będę to wszystko znosił?! Jakieś pocałunki, przytulanie..Jeszcze da się znieść.. ale walisz sobie konia fantazjując o mnie?! Kurwa mać! Co to ma być?! Nie chcę Cię znać pedale! Wpierdalaj z mojego życia. Nienawidzę Cię. - zakończył swoją wypowiedź i wybiegł z pokoju.
  Zostawił mnie samego z sercem pokruszonym na tysiące kawałeczków. Siedziałem tam patrząc na miejsce na którym jeszcze przed chwilą siedział Harry. Mój były przyjaciel, którego pokochałem nad życie.
   Nie mogłem tam tak siedzieć. Wstałem i zacząłem ubierać buty.
-Louis, co ty robisz? Gdzie idziesz? - zapytał Liam zaniepokojony.
-Odwalcie się wszyscy ode mnie! - krzyknąłem i wyszedłem na zewnątrz.

 ------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Hej! No i jestem ;) Przepraszam, że dodałam rozdział o jeden dzień później, ale nie miałam za bardzo czasu (ani ochoty) żeby przepisywać go z kartki do komputera, także jest dzisiaj. Rozdział jak dla mnie nie jest ani dobry, ani zły. Jest..Taki sobie.;p Na koniec chciałam wam bardzo podziękować za ponad 3300 wyświetleń , za tak miłe komentarze oraz za osoby obserwujące. Kocham was xx